dinsdag 26 april 2011

Het lijkt hier wel een begrafenis

Ik weet niet of dit een heel lugubere gedachte is, aangezien het niet een onderwerp is waar je het over hebt terwijl je op een terrasje je Ice Tea uit een gekleurd rietje drinkt, maar ik denk wel eens aan de dood. Dan komt niet alleen de gedachte 'wat is er na de dood' in me op, maar ik beeld me dan ook in hoe ik wil dat mijn begrafenis eruit gaat zien. Welke muziek moet er gedraaid worden? Hoe ziet mijn kist eruit? Wat wil ik op mijn grafsteen? Voordat je in een dipje komt van dit verhaal, moet je weten dat ik het niet zie zitten om een stel huilende mensen bij mijn graf te hebben staan. Ik wil een beetje humor, ik wil dat de mensen na mijn begrafenis ergens wat gaan drinken en beschamende anekdotes over me uitwisselen. Ik wil naast de standaard vrolijke foto's ook een ontzettend lelijke foto van mezelf vertonen, waarbij mensen hun tranen moeten wegvegen. Niet van het huilen, maar van het lachen.
Ik zou het niet aankunnen om vanuit het hiernamaals op mijn vrienden en familie neer te kijken en te zien hoe verdrietig ze zijn om mijn dood. Ik wil dat ze zich herinneren wat voor vreemde opmerkingen ik maakte, hoe vaak ik over mijn voeten struikelde en op welke momenten ze begonnen te twijfelen aan mijn intelligentie/menselijkheid/geestelijke gesteldheid.
Het schijnt dat je van het denken aan de dood juist vrolijker wordt, omdat je hersenen je proberen op te peppen van de negatieve gedachtes. Ik zou er niet vaker van aan de dood denken, maar het blijft interessant. Blijkbaar wil je brein er niet aan dat het op een keer afgelopen is. Toch lijkt het me belangrijk er een keer over na te denken.
Denk jij wel eens na over je dood?

7 opmerkingen:

  1. ja dat doe ik!

    ik wil dat ze op mijn begravenis een hele powerpoint laten zien en op een vreemde manier wil ik die powerpoint presentatie zelf in elkaar zetten voordat ik de pijp uit ga :S

    en ik wil dat ze allemaal gekke filmpjes van me laten zien waarvan ik niet wil dat mensen die zien als ik nog leef want dan schaam ik me te erg whahahah!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik denk zelfs iets te veel na over mijn begrafenis of die van mijn vriend hahaha ik kan daar helemaal in op gaan....niet echt de bedoeling ofzo :p maar ik zie dus ook best voor me hoe ik het wil en dat weet mijn omgeving ook :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik denk ook wel eens na over de dood, maar dan vooral waar ik zelf terecht kom. Over de begravenis denk ik nooit echt na. Wel kan ik er niet aan wennen dat het leven na mijn dood 'doorgaat'. Dat mijn vrienden door leven. Soms ben ik zelfs een beetje bang voor de dood, maar de dood maakt ook het leven.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Nee, eigenlijk niet. Wil ik echt helemaaaal niet mee bezig zijn of aan denken.
    Tenzij op de begrafenis van mijn opa toen dacht ik ook wel even hoe ik het wilde.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ja ik denk welleens na over de dood, beide opa's zijn overleden :(
    ben wel erg benieuwd wat er na de dood gebeurd!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik denk best wel vaak na over de dood en ik denk er ook zo over, ik wil vrolijke mensen. Die na mijn begrafenis nog een biertje of wijntje gaan drinken in de stad en het dan hebben over hoe raar ik eigenlijk wel niet was. Maar hopelijk is voor ons allemaal de dood nog een tijdje weg!

    Liefs,
    Iris
    http://weeatproblemsforbreakfast.blogspot.com/

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Eigenlijk niet over mijn eigen dood, maar wel over de dood van de mensen van wie ik houd. Maar bij de gedachte alleen al moet ik huilen, dus ik doe het liever niet!

    BeantwoordenVerwijderen