maandag 15 augustus 2011

Belangrijk berichtje!

Wanneer ik een reactie krijg op mijn blog, reageer ik bijna altijd. Helaas doet blogspot nu een beetje raar, waardoor ik niet meer met mijn Google-account kan reageren. Bij sommige mensen maakt dat niet uit, omdat ik dan alsnog met mijn naam en URL kan reageren, maar anderen hebben dit nog niet ingesteld. Daarom geef ik even kort aanwijzingen, dan kun je het aanpassen en dan kunnen mensen zonder een bepaald account ook reageren op je blog! (dit is overigens alleen voor de mensen met een blogspot)

1. Log in (mijn hemel, wat een logica weer).
2. Ga naar 'Instellingen'.
3. Wanneer je op 'Instellingen' hebt geklikt, verschijnen er recht daaronder een aantal opties. Klik op 'Reacties'.
4. Je moet hier de tweede vraag hebben: "Wie kan reacties achterlaten?" Klik hier 'Iedereen' aan.
5. Nu kan iedereen (dus ik ook!) reageren op je blog.

Ik zie vaak leuke blogs waar ik op wil reageren, maar dat kan niet door deze instelling. Ik hoop echt dat jullie het allemaal aanpassen!

zaterdag 13 augustus 2011

Het witte paard stinkt

Ik loop op straat terwijl ik druk bezig ben een sms'je te schrijven waarin ik een studiegenoot vertel over het college wat zij gemist heeft. Net wanneer ik het berichtje wil versturen, knal ik op tegen een persoon. De telefoon valt uit mijn handen, knalt op de grond en net wanneer ik de ongelukkige persoon wil uitschelden voor alles wat slecht en gemeen is in de wereld, zie ik dat hij zo ongeveer de knapste persoon is die ik ooit heb gezien. Hij, geschrokken van het ongelukje, biedt zijn excuses aan en reikt naar mijn telefoon, terwijl ik hetzelfde doe. Onze handen bereiken tegelijkertijd mijn mobieltje en raken elkaar aan. We delen een intense blik, onze gezichten komen dichterbij elkaar en dan...
Is de droom voorbij en kom ik terecht in het leed dat de realiteit heet. Ik ben namelijk single en zie in mijn nabije toekomst geen vlammende liefde aankomen. Daarnaast gebeuren dit soort 'romantische' dingen alleen in films en, niet te vergeten, in mijn fantasie. Ik gok namelijk dat, als ik door een mirakel toch iemand ontmoet, ik waarschijnlijk gewoon mijn warme chocolademelk over hem heen mors, iets tussen mijn tanden heb zitten en mijn eigen naam niet meer kan uitspreken van de zenuwen. Laten we eerlijk zijn: ik ben een onverbeterlijke kluns en ik kan niet functioneren rond mensen die ik leuk vind.
Tegelijkertijd ben ik blij dat ik niet in mijn fantasie leef. Ik hoef geen prins op het witte paard. Paarden stinken en ik zit niet te wachten op een jongen die denkt dat hij me moet redden. Ik doe het prima in mijn eentje en tot de tijd dat er iemand langskomt, ga ik er nog eens goed over dagdromen.