dinsdag 17 mei 2011

Ze staren

Ik zit op mijn fiets en heb zo'n snelheid waarbij ik iedere tegenligger nog goed kan zien voor ik hem of haar voorbij ga. Ik kijk ze altijd aan en knik ze vriendelijk toe. Maar dat is vreemd. Ze staren me allemaal aan. Wat is er aan de hand?
Mijn eerste gedachte is altijd, gek genoeg, dat er een insect over mijn gezicht kruipt. Dat lijkt in mijn hersenkronkels de meest voor de hand liggende verklaring. Ik wrijf met mijn handen over mijn gezicht en door mijn haar, maar ik voel niets dat lijkt op een krioelend beestje.
Mijn tweede gedachte is dat ik na het poetsen van mijn tanden mijn mond niet goed heb gewassen en dat er nog tandpastaresten op mijn wangen zitten. Ik kan begrijpen dat zo'n witte vlek voor wat verwarring kan zorgen. Maar nee, nadat ik mijn gezicht heen en weer slingerend op mijn fiets schoon heb gemaakt, concludeer ik dat ook dat niet de reden is dat ze naar me staren.
Misschien ben ik ontzettend lelijk, denk ik dan. Misschien ben ik zo'n persoon waarbij er iets mis is in haar gezicht, maar waarvan mensen niet echt kunnen ontdekken wat er nou precies niet aan klopt. Het kan zijn dat ik al zo lang met mijn gezicht leef, dat ik daar helemaal geen weet van heb. Maar waarom hebben mijn ouders mij er niet op gewezen?
Zo pieker ik op weg naar college, de supermarkt of naar huis door over dit vraagstuk. Ik kom nooit op een antwoord, maar wel op een conclusie: wat kan het mij ook schelen. Ik fiets die mensen toch in drie seconden voorbij. Voortaan staar ik terug!

9 opmerkingen:

  1. Jij schrijft altijd zo grappig en herkenbaar!
    Waarschijnlijk staren ze gewoon omdat ze je vorige blogs ook hebben gelezen en niet meer weten of ze hallo, hoi of goedemiddag moeten zeggen of gewoon moeten glimlachen.
    Of ze zijn gewoon verbaasd dat ze zo'n vriendelijk meisje tegenkomen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha leuk geschreven en zo herkenbaar!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Leuk geschreven en idd heel erg herkenbaar :)
    Ik denk altijd dat ik gewoon de lelijkste persoon op aarde ben die ze ooit gezien hebben :3

    BeantwoordenVerwijderen
  4. gister zat een vrouw mij heel vies aan te staren toen ik op de trein stond te wachten. toen ik eenmaal in de trein een zitplaats had gevonden en ik ging rustig zitten zag ik dat een vogel mijn hele jas had ondergescheten zonder dat ik het doorhad! ik schaamde me zo erg he.

    Okay dit heeft misschien niet zo heel veel met je blogbericht te maken maar ik moest echt even m'n ei kwijt hihihi :$

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @ Chiquitana: Ohhh wat erg! Dat lijkt me echt een nachtmerrie! Gelukkig heb je nu wel een leuk verhaal om te vertellen ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Haha, je schrijft zo leuk! Die gedachten schieten ook altijd razendsnel door mij hoofd als mensen me heel raar aankijken of aanstaren..

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ze zijn gewoon zo veel vriendelijkheid en beleefdheid niet gewend ;)
    Wel herkenbaar! Soms kun je je echt ongemakkelijk voelen als je wordt aan gestaard, 'heb ik iets raars?' Hebben we allemaal wel, denk ik!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. hahaha ik dacht nu komt er ies spectaculairs zoals een rode streep over je gezicht, maar ze staren gewoon zomaar!
    Ik durf dat nooit, gekgenoeg. En ik ben helemaal niet verlegen maar ik vind het gewoon associaal als je mensen aanstaart zegmaar haha.

    Kijk op mijn blog voor de Give-away,
    Je kan een kadobon van 10 euro van de site MusthaveFashion.nl winnen!
    www.musthavefahionblog.blogspot.com

    BeantwoordenVerwijderen