vrijdag 17 september 2010

Vermoeidheid

Op een (afschuwelijke) morgen klinkt de wekker als een luchtalarm die vlak bij mijn oor gehouden wordt. Ik schrik op uit een ruw verstoorde droom en zet het alarm uit. Ik zucht. Nog een dag.
Het is niet dat ik het niet leuk vind om dingen bij te leren, vrienden te zien en lekker bezig te zijn, maar moet dat allemaal nou zo vroeg beginnen? Kunnen we onze biologische klok niet verplaatsen naar, laten we zeggen, half twaalf? Gewoon zodat de mensen met een druk bestaan even rustig kunnen wakker worden, voordat ze weer het snelle leven ingaan.
Scholen beginnen om half twaalf, het bedrijfsleven, ochtendjournaal begint op zijn vroegst om half elf. Ik vind het geen slecht idee. Veel ontspannen mensen zorgen voor minder ziekte, minder conflict, meer vreugde. Waarom de internationale politiek dit nog niet heeft opgepikt, is mij een raadsel.
Ik sta op uit mijn bed, kleed me met halfopen ogen aan en maak een ontbijtje voor mezelf. Wanneer ik zo'n twaalf uur later weer thuis ben, plof ik op de bank met avondeten. Als mijn geweldige plan uitgevoerd zou worden, zou ik pas over 16 uur weer hoeven opstaan. Helaas, de meeste dromen zijn bedrog.



Sorry voor de weinige posts deze week, ik heb het nogal druk met vroeg opstaan en colleges. Ik doe mijn best om weer regelmatig wat te schrijven!

4 opmerkingen: